کارت‌خوان پزشکان؛ قصه بی‌سرانجام

دوسال است که موضوع کارت‌خوان پزشکان و لزوم وجود آن در مطب پزشکان، پلی‌کلینیک‌ها، آزمایشگاه‌ها و رادیولوژی‌ها داغِ داغ است. اینکه بیماران به‌جای پرداخت نقدی و احیاناً انعام و تحفه به بعضی از کارمندان و منشیان مطب، با کارت‌های عابربانک ویزیت اطباء را بپردازند، ازجمله مصوباتی بود که مجلس شورای اسلامی، برای تحقق آن پافشاری بسیار کرد اما بسیاری از پزشکان، هنوز که هنوز است، برای فرار مالیاتی آن‌را عملی نمی‌کنند. هرچند دستگاه‌های ذیربط بارها اعلام کرده‌اند که به‌جهت مالیات این دستور و مصوبه صادر نشده، اما قانون برای آن‌دسته از پزشکانی که در مطب خود، دستگاه کارت‌خوان ندارند هم الزام قانونی قرار داده. به‌هرروی، جماعت پزشک کشور ما نتوانسته‌اند با آن به‌سادگی کنار بیایند و همچنان به آن روی خوش نشان نمی‌دهند؛ گواینکه این موضوع در قالب بند الحاقی تبصره 6 لایحه بودجه سال 98 توسط مجلس شورای اسلامی، این الزام قانونی را ایجاد کرد که درراستای اجرای آن، تمام پزشکان و صاحبان حرفه پزشکی، پیراپزشکی، داروسازی، دندانپزشکی و دامپزشکی که مجوز فعالیت آنان توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، سازمان نظام پزشکی و سازمان نظام دامپزشکی ایران صادر می‌شود، موظف و مکلف شده‌اند ازطریق دستگاه‌های کارت‌خوان هزینه را از بیماران دریافت کنند. از مدت‌ها پیش تمامی مشاغل زیرمجموعه پزشکی، می‌بایست درراستای این مصوبه، از دستگاه‌های کارت‌خوان استفاده کرده و دیگر با منظره دریافت وجه نقد روبه‌رو نباشیم؛ اما چرا پزشکان دوست ندارند از کارت‌خوان استفاده کنند؛ درحالی‌که خود در دریافت ویزیت از بیماران و مراجعین نقشی ندارند و معمولاً منشی‌ها یا کارمند مطب، عهده‌دار دریافت حق ویزیت، یا بعضی از خدماتی‌ست که پزشکان در مطب و پلی‌کلینیک‌ها و درمانگاه‌ها، از بیماران دریافت می‌کنند و درواقع، تمام این امور برعهده منشی، یا کارمند تعیین وقت بیماران است. اما باید درنظر داشت که کارت‌خوان‌های پزشکان و حرفه‌های پزشکی با کارت‌خوان‌های معمولی تفاوت دارد. صاحبان حرفه‌های پزشکی تا مردادماه وقت داشتند تا در نظام سامانه فروش و استفاده از پایانه فروشگاهی، ثبت‌نام کنند؛ اما پزشکان به‌شدت برای ثبت‌نام و دریافت کارت‌خوان، از خود مقاومت نشان می‌دهند؛ زیرا به‌گفته بعضی از پزشکان، کارت‌خوان‌های پزشکی، کاملاً با کارت‌خوان‌های معمولی تفاوت دارد؛ هم ازنظر نرم‌افزاری و هم قبض صادره و اختلافاتی در آن مشاهده شده؛ ازجمله مشخصات کامل پزشک، نوع قبض صادره، هزینه خدمات، مراکز درمانی و از همه مهم‌تر، شماره مالیاتی و کد اختصاصی نیز که در آن درج شده؛ به‌طوری‌که این کارت‌خوان‌ها، به‌طور مستقیم یا به‌صورت غیرمستقیم، به سازمان امور مالیاتی متصل هستند که می‌تواند نسبت به درآمد آنان، مالیات از پزشکان دریافت شود. همین تصور است که موجب شده، پزشکان و تمامی حِرَف پزشکی، مایل نباشند که مالیات پرداخت کنند، به‌همین‌دلیل پزشکان روی خوش برای استفاده از کارت‌خوان نشان نداده‌اند؛ چراکه این وضعیت و دریافت کارت‌خوان و استفاده کامل از آن، باعث می‌شود که بعضی از پزشکان، ناچار شوند مالیات بپردازند. در اینجا این سؤال ممکن است برای خیلی‌ها، حتی باعث بدبینی شود؛ چراکه بسیاری از پزشکان ترجیح می‌دهند کارت‌خوان نداشته باشند و دریافت نقدی را بسیار در دسترس‌تر از کارت‌خوان می‌دانند. اینک وظیفه مسئولین و تصمیم‌گیران کلی جامعه، سروسامان‌دادن به کلیه امور پزشکان است که انشاءالله در محیطی پر از صفا و صمیمیت، به‌زودی شاهد وضعیت بهتر پزشکان باشیم.