عامل خلل در اتحاد ملل!

جان کارتر؛ روان‌شناس معروف آمریکایی که سابق‌براین در مدرسه پزشکی دانشگاه جان هاپکینز، استادیار بود و بیش‌از دودهه سابقه تدریس در رشته مطالعاتی خویش را دارد، در مقاله‌ای منتشره به‌تاریخ چهارم مای 2017 در روزنامه USA TODAY نوشت: «خودشیفتگی بی‌وسعت ترامپ؛ غده‌ای بدخیم است!» نویسنده کتاب In Search of Billnbsp که درواقع زندگی‌نامه‌ای روانکاوانه از شخصیت کلینتون را در آن ارائه داده است، در تشریح ویژگی‌های شخصیتی دونالد ترامپ؛ مرد اول کاخ سفید درحال حاضر، ادامه داد: «اگر بخواهیم جناب رئیس‌جمهوری را درقالب کلمات توصیف کنیم، چاره‌ای جز به‌کاربردن لفظ روان‌پریش برایش نداریم! شما برای کسی‌که در همین مدت کوتاه حضورش در سمت ریاست‌جمهوری یک کشور، 58 گزارش یا بهتر بگوئیم اتهام توطئه‌آمیز داخلی و خارجی را نسبت‌به خودش، برای پیگیری به مقامات مربوطه ارائه کرده است، چه تعبیری درنظر می‌گیرید؟» چندی‌پیش استیون میلر؛ مشاور ارشد سیاست‌گذاری ریاست‌جمهوری آمریکا عنوان کرد: «ترامپ، موهبتی سیاسی در دوره‌ای‌ست که ما، در آن به‌سر می‌بریم؛ او بهترین سخنوری‌ست که تاکنون قدم به کاخ سفید گذاشته است»؛ درهمین‌زمینه کریس سیلیتزا؛ سردبیر بخش خبری گروه سیاسی CNN طی مصاحبه‌ای با بارتون سوایم؛ نویسنده مطرح Wall Street Journal که به‌عنوان افسر ارتباطات و مدرس مفاهیم سخنوری سیاسی هم سوابقی در پرونده کاری‌اش دارد، به‌این‌موضوع پرداخت که آیا واقعا باید ترامپ را در زمره بهترین سخنرانان عصر حاضر در عرصه سیاست دانست؟ سوایم درپاسخ‌به‌این‌پرسش در‌این‌مصاحبه منتشره به‌تاریخ نهم آگوست 2017 می‌گوید: «ترامپ مانند هیچ سیاستمدار دیگری صحبت نمی‌کند و این کاملا مشخص است؛ این‌ را تمام مستمعین سخنرانی‌های او دراین‌مدت دریافته‌اند؛ اما اینکه این متفاوت‌صحبت‌کردن، یعنی امتیازی نسبت‌به سایر شخصیت‌های سیاسی؛ بی‌شک این‌گونه نیست و بسیاری از مردم، با نظر میلر موافق نیستند. ترامپ به‌شکل یک فرد سیاسی کلاسیک صحبت نمی‌کند و این، اشکالی ندارد؛ اما موضوع اینجاست که او اساسا ضدطرفدار صحبت می‌کند؛ رک‌بودن او در بیان عقایدش نباید با امر سیاست؛ آن‌هم سیاست بین‌الملل قاطی شود. درواقع، ما نباید نظرات شخصی‌مان را به‌عنوان راهکاری دیپلماسی بروز دهیم. این، به‌معنای دورغ‌گفتن نیست؛ بلکه به‌معنای روش‌مندبودن گفتمان سیاسی‌ست. عمده سیاسیون از دریچه احتیاط وارد صحبت می‌شوند؛ اما ترامپ سیستم مقابله‌ای را درپیش می‌گیرد و این، خلاف اصول سخنوری در جایگاه سیاسی‌ست». شاید به‌همین‌علت باشد که دونالد ترامپ امروزه نه‌تنها در گستره بین‌المللی؛ بلکه در محدوده کشور آمریکا نیز محبوبیت روبه‌افولی را تجربه می‌کند. گزارش 20 سپتامبر 2017 نشریه اینترنتی Cheat Sheet او را در فهرست منفورترین سیاسیون تاریخ، در رتبه سوم و بعداز تد کروز و جیمز بوکانن قرار داده است و گزارش 22 جولای 2017 نشریه  Newsweek حاکی‌ازآن‌‌است‌که محبوبیت این‌فرد دربین آمریکایی‌ها روزبه‌روز پائین‌تر می‌آید. دراین‌‌گزارش آمده است: «جلوگیری او از ادامه طرح‌هایی که به‌نظر اهالی سطح متوسط و پائین‌دست جامعه آمریکایی، بسیار خوب و کارآمد بوده یا نگرش وی در راندن غیرآمریکایی‌ها ازاین‌سرزمین، درکنار سیستم تنبیهی متکبرانه او که منجر به اخراج و استعفای کارکنان مختلف خود شده است و البته سیاست‌های جنگ‌طلبانه و زورگویی‌هایی بین‌المللی او، همگی باعث شده‌اند تا محبوبیت ترامپ نزد مردم سرزمینی‌که بر آنها حکومت می‌کند، روندی کاهشی را شاهد باشد». در ادامه این‌گزارش می‌خوانیم: «مردم آمریکا از برخوردهای قهری و طوفان‌های هیجانی ترامپ به‌تنگ آمده‌اند و این‌مسئله خودش را در نظرسنجی‌های جدید درباره میزان محبوبیت و رضایت از عملکرد دونالد ترامپ نشان می‌دهد. برای مثال، رای‌گیری اخیر موسسه Gallup نشان می‌دهد که تنها 58درصد آمریکایی‌ها به نوع رفتار و گفتار او درمورد مسائل مختلف داخلی و خارجی واکنش تائیدشده‌ای نشان داده‌اند و این‌روند درحالی‌ست‌که هرزمان‌ که قرار است اتفاق خوبی برای محبوبیت او بیفتد، با یک رفتار ناشیانه، توئیتی  جنجالی، سخنرانی دردسرسازی یا اتهامی بدون پشتوانه و... همه‌چیز را برعکس می‌کند». شاید بتوان گفت که سخنرانی اخیر دونالد ترامپ در سازمان ملل، یکی‌از همان بزنگاه‌های حساس سیاسی باشد که می‌تواند مجدد عواقب بدی در میزان محبوبیت درون و برون ‌مرزی برایش داشته باشد. واکنش سیاسیون مختلف درجریان ایراد سخنرانی وی در مجمع جهانی سازمان ملل و بعدازآن،‌ می‌تواند بخشی‌‌ازاین‌ادعا را تائید کند. برای مثال، آن‌گونه که گزارش خبری CTV؛ رسانه کانادایی به‌تاریخ 19 سپتامبر 2017 به‌نقل‌از اظهار نظر بعضی سیاسیون جهانی‌ آورد، چیزی‌که بیش‌ازهمه در سخنرانی اخیر دونالد ترامپ مورد توجه بوده، منشاء خودخواهانه و خشونت‌طلبانه صحبت‌های او بوده است. دراین‌گزارش، از قول مارگوت والستروم؛ وزیر امور خارجه سوئد آمده است: «آنچه ترامپ ایراد کرد، وجه پررنگ ناسیونالیستی داشت و به‌نظرم اظهارات وی، حرف‌هایی اشتباه در زمانی اشتباه برای مخاطبی اشتباه بود!» همچنین Jorge Arreaza؛ وزیر خارجه ونزوئلا که صحبت‌های ترامپ را برنتابیده بود، گفت: «هیچ رهبری در هیچ‌جای جهان نمی‌تواند درباره دموکراسی در کشور ما صحبت کند. ما نه به تهدیدهای ترامپ اهمیتی می‌دهیم؛ نه تهدیدهای رئیس‌جمهوری از کشوری دیگر!» درهمین‌زمینه، گزارش خبری رسانه CNN، تصاویری جالب توجه از واکنش کشورهای مختلف هنگام ایراد سخنرانی دونالد ترامپ منتشر کرده است که دراین‌تصاویر میز مربوط به مقامات کره شمالی خالی بود! ضمن اینکه تنها فرد راضی، بنیامین نتانیاهو؛ نخست‌وزیر اسرائیل و همسرش سارا درکنار نماینده دائمی‌شان در سازمان ملل یعنی دنی دانون است. مقامات حاضر از‌سوی کشورهایی همچون ترکیه، کره جنوبی، ونزوئلا و روسیه هم چهره بی‌تفاوتی را در‌آن‌لحظات به‌خود گرفته بودند. گزارش 21 جولای سال جاری میلادی نشریه Chicago Tribune هم با این‌جمله آغاز می‌شود که «اظهار تاسف برای رئیس‌جمهوری که محبوبیتش درحال سقوط است!» دربخشی‌ازاین‌گزارش آمده است: «محبوبیت وی در هیچ‌زمانی تابه‌امروز از 46درصد افزایش نداشته است و نظرسنجی‌های انجام‌شده توسط Washington Post و ABCNews هم نشان از کاهش این‌میزان به 36درصد دارد». اینها درحالی‌ست که دونالد ترامپ در سخنرانی اخیر خود، اظهارات تندی را علیه ایران و کره شمالی عنوان کرد و مقابله با آنها را به‌عنوان روشی درجهت ریشه‌کن‌ساختن تروریست در جهان نامید.