روزی ‌10میلیارد تومان دود می‌شود

روزگار غریبی‌ست، همه بیگانه شده‌اند، هیچ‌کس خودی نیست، اصلا خود هم با خود بیگانه است و اینست روزگار عجیب و غریب ما. همه پند می‌دهیم؛ اما خود به آن اعتقاد نداریم. همه مضرات را می‌شناسیم؛ اما به آن روی می‌آوریم. همه از سلامت دم می‌زنیم؛ اما از آن خواسته و ناخواسته دور می‌شویم و اینست داستان زندگی این روزهای ما. می‌گوییم نوشابه‌های گازدار برای سلامتی مضر است؛ اما به فراوانی و وفور مورد استفاده قرار می‌گیرد. می‌گوییم استفاده از اینترنت و لپ‌تاپ و بازی‌های کامپیوتری در صورت استفاده‌ی بیش از چند ساعت در شبانه‌روز سلامتی را به خطر می‌اندازد؛ اما باز از صبحگاهان تا شامگاهان و حتی پاسی از شب گذشته بیش از 60درصد کودکان، نوجوانان و جوانان ما روزانه بیش از 10ساعت با این وسایل کار می‌کنند. با بازی‌هایی که از نظر روحی و روانی تخریب‌کننده‌ی جدی‌ست و هیجانات را به میزان زیادی وارد جسم و جان می‌کند، در همه حال به آن مشغول می‌شویم. اما بحث امروز ما پیرامون سیگار است و مضرات آن، در تمام کره‌ی خاکی شاید حتی خود سیگاری‌ها یک خواص خوب را در سیگار نیافته‌اند و شاید در همه‌ی عمر یک‌بار هم نگویید سیگار مفید است؛ اما همچنان به آن روی می‌آورند، می‌دانند دود کردنش برای اطرافیان زیان‌بار است؛ اما باز هم می‌کشند و می‌کشند. پزشکان، هر بیماری که به آنان مراجعه می‌کنند در وهله‌ی نخست از ریه سوال می‌کنند، سیگار را مضر می‌دانند، آن‌را عامل سرطان می‌شناسند، رنگ زرد چهره را به علت مشکلات ریوی می‌دانند. خلاصه واعظانی هستند بی‌نظیر؛ اما خود به سیگار روی می‌آورند که اگر آمارگیری شود شاید از هر 30 سیگاری یک نفر آن پزشک یا افرادی با تحصیلات دکترا هستند و این‌گونه است که می‌گوییم روزگار غریبی‌ست. به فرموده‌ی مولای متقیان «رطب‌خورده منع رطب چون کند؟» تا اینجا هر چه گفتیم از مضار جسمی مصرف سیگار و به‌طور کلی دودها بود و گله از دست هموطنان که چرا به جای آب‌میوه سیگار دود می‌کنند. امروز از بعد مالی به سیگار می‌نگریم که چه سرمایه‌ی عظیمی را با دست خود به هدر می‌دهیم، از سهم خانواده کم می‌کنیم، بسیاری از مایحتاج زندگی را تأمین نمی‌کنیم یا از تهیه‌ی آن به‌واسطه‌ی مشکلات مادی عاجز هستیم؛ اما پول سیگار را داریم. به گفته‌ی رئیس کل مبارزه با مصرف دخانیات در کشور عزیز ما و به دست مردم شریف، روزانه 10میلیارد تومان صرف خرید سیگار و مصرف آن و دود کردن و به هوا دادن آن می‌شود و دولت باید برای مبارزه با بیماری‌های ناشی از سیگار و دود آن روزانه‌20میلیارد تومان هزینه کند و اینجاست که مصرف سیگار و قلیان نه تنها به فرد سیگاری لطمه می‌زند؛ بلکه محیط‌زیست را نیز آلوده می‌کند، بنابراین باید پذیرفت که اگر آسیب به خود گناه باشد، آسیب به دیگران و جامعه صدها برابر گناهش بیشتر است. در پایان یادآور می‌شویم که دولت و مسئولین همان‌طوری که در سالن‌ها و اجتماعات کشیدن سیگار را ممنوع کرده‌اند، مبارزه با سیگار و قلیان را که متأسفانه دختران از آن استقبال زیادی کرده‌اند را نیز با شدت و جدیت پیگیری کنند تا دارای یک جامعه‌ی پاک و یک محیط‌زیست امن شویم.