سخن مدیر‌مسئول
بحران آب و ویرانی اقتصاد
آب، این مایه‌ی اصلی حیات چه کارها که نمی‌کند، زمانی که آب و فراوانی آن عمران و آبادانی را به مردم هدیه می‌دهد، در کشاورزی بیش از 95درصد مواد غذایی چون میوه و سبزی از دولت وجود همین آب است، پروتئین‌ها، حبوبات، غلات و هیدروکربورها حاصل فعل و انفعالاتی‌ست که به یمن وجود این مایه‌ی حیاتی حاصل می‌شود. از همه‌ی اینها گذشته آب، محیط‌زیست مطلوب را ایجاد و به بقای انواع موجودات کمک می‌کند. در گذر از زمان‌هایی که ناخواسته و پیش‌بینی نشده ناگهان خشم و عصبانیت آب در قالب سونامی، طوفان و سیل چه خرابی‌ها که به بار نمی‌آورد و پاره‌ای اوقات حتی به نابودی محیط‌زیست هم می‌انجامد؛ ولی با تمام این تفاصیل بدون غذا می‌توان تا مدتی زیست؛ اما بدون آب هرگز، بنابراین قدما گفته‌اند آب مایه‌ی حیات است. حتی موجودات متحرک چون انسان، حیوان و نبات در شکل‌گیری انواع برشمرده شده نقش اساسی داشته و در انسان بیشتر وزن او را آب تشکیل می‌دهد و در کره خاکی ما با نام زمین، مساحت دریاها بسیار بیشتر از خشکی‌ست. متأسفانه در منطقه‌ی خاورمیانه و شمال آفریقا که شش درصد جمعیت کره زمین را به خود اختصاص داده‌است، مشکل بی‌آبی یا کم‌آبی به جایی رسیده که به آن بحران بی‌آبی می‌گویند. وجود گازهای گلخانه‌ای و رشد روزافزون جمعیت و هدررفت بسیار آب، عدم مدیریت در آب کشور ما و رشد جمعیت و به‌ویژه افزایش چشم‌گیر شهرنشینی، از دلایل عمده‌ی بحران آبی در وضعیت کنونی‌ست. از دیگر عواملی که وضعیت بحرانی آب را موجب شده‌است روش‌های نادرست کشاورزی، استفاده‌ی نادرست صنایع مختلف، مصرف بیش از حد آب شرب خانگی و ده‌ها دلیل دیگر در تشدید روند بحران آب در ایران و کشورهای منطقه نقش داشته‌است. در این میان شاید یک عامل مهم که در این زمینه کمتر به آن توجه شده، تأثیر رشد جمعیت بر منابع آبی و تشدید اثرات خشکسالی‌ست که نباید این تأثیر را نادیده گرفت. کشور ما با داشتن جمعیتی حدود 80میلیون نفر، منابع آبی محدودی دارد که اگر بنا باشد بر اساس خواست و نیاز بدن که مصرف روزانه را برای هر فردی هشت لیتر می‌دانند، کشور ما با این جمعیت تقریبا می‌تواند تامین‌کننده‌ی یک‌سوم این مصرف باشد. بر اساس تحقیقاتی که دکتر شاهنوشی استاد دانشگاه فردوسی مشهد در مورد بحران آب کرده‌است، رشد فزاینده‌ی جمعیت نیز یکی از مهم‌ترین عوامل کمبود آب محسوب می‌شود. برای مثال، رشد بیش از اندازه‌ی جمعیت بدون برنامه‌ریزی‌های ضروری در مصر، کار را به جایی رسانده که شب‌ها دو میلیون نفر در قبرستان قاهره می‌خوابند.