انتخاب ترامپ و باز زورگویی

پس از یک ماراتن دوماهه، انتخابات آمریکا پایان گرفت و طبق پیش‌بینی‌های صورت‌گرفته، دونالد ترامپ به‌عنوان پیروز ماراتن قرار است دوماه‌دیگر قبای ریاست‌جمهوری ایالات‌متحده آمریکا را بپوشد و برای یک‌دوره چهارساله، خانه‌نشین کاخ سفید واشنگتن بشود و گویا فصلی جدا از گذشته چهارساله دموکرات‌ها را شروع کند. اینکه چرا باید من مقاله امروز را بدین بهانه بنویسم، صرفاً جنبه تحلیلی داشته که با نیم‌نگاهی به پیش‌بینی‌ها، چه‌بسا ترامپ دیکتاتور‌گونه، فصلی را در جهان و خاورمیانه آغاز کند که در دنیا به‌خصوص خاورمیانه، بویی از جنگ و ستیز نباشد چراکه ظاهراً قرار است این‌بار ترامپ از زیاده‌گویی‌ها و زیاده‌خواهی‌ها، دست کشیده باشد و با نیت صلح‌خواهی، خاورمیانه‌ای را توأم با آشتی ببیند و جنگ روسیه و اکراین پایان بگیرد و جهان در سایه این صلح‌خواهی،‌ علاوه‌بر دنیای مملو از صلح و دوستی، عاملی بشود تا از تورم جهانی کاسته بشود و رفاه مردمان این کره خاکی را رقم بزند که من هم با همه شک‌وتردیدی که از این رئیس‌جمهوری دیکتاتور‌مآب سراغ دارم، آرزو بکنم دراین‌راه موفق باشد و به‌علت‌اینکه من خود از کینه و دشمنی نفرت دارم اما گذشته افراد را کمتر به‌یاد می‌آورم، باشد ترامپ هم به‌مثابه توبه گرگ، این‌دفعه مرگ نباشد. هرچه باشد، بسیاری از کشورها به‌خصوص خاورمیانه و ملت مظلوم فلسطین، با امید به اینکه این‌بار توبه مرگ نباشد و زندگی و سلامتی باشد، تقریباً از تغییر در نظام فعلی آمریکا، بااحتیاط اظهار خوشبختی کردند چراکه دوسال است بمباران‌ها، تجاوزها و اعمال دور از انصاف رژیم صهیونیستی، موجبات مرگ بیش از 43هزارنفر زن و کودک فلسطینی و شخم‌زدن کلی غزه و بیش از یک‌میلیون آواره بی‌خانمان، بر جای ‌مانده است که امیدوارم رنج‌وعذاب این مردم غزه به‌زودی با پایان ظلم و ستم رژیم صهیونیستی، پایان بپذیرد اما این انتخاب برای کشور ما و نظام ما، هیچ تفاوتی با گذشته نداشته و ندارد چون ما به‌هرحال از همنوعان فلسطینی پشتیبانی خواهیم کرد اما اگر صلح‌خواهی ترامپ جنبه حقیقت بگیرد، شاید دنیای هستی آرامش بیشتر بگیرد و جای توپ و تانک و فشنگ تا حد بسیار، دوستی و صلح‌ و زندگی مسالمت‌آمیز را شاهد باشیم اما به‌یاد داریم در چهارسال ریاست‌جمهوری قبلی ترامپ تا توانست اروپا را در فشار قرار داد تا در پیمان نظامی ناتو، اروپاییان سهم بیشتری از هزینه‌های این پیمان را پرداخت کنند که کار را به‌جایی رسانید که تهدید کرد اگر اروپا سهم قابل‌توجه از این پیمان را پرداخت نکند او و آمریکا حاضر نیست هزینه دفاع از اروپا را برای تقویت آنان برابر روسیه را پرداخت بکند و این زورگویی به‌بار نشست و آنان تقبل کردند سهم زیادتری را برای حفظ این پیمان بدهند. در شبه‌جزیره چین هم چین تایپه که ازنظر مالی در شرق آسیا، از بضاعت خوبی برخوردار است نیز برای حفظ خود در برابر چین کمونیست، مجبور شد با سازی که ترامپ می‌زد، خوش‌رقصی کامل بکند. به‌هر‌روی ترامپ طی مبارزات انتخاباتی برای ریاست‌جمهوری، بارها اذعان داشته که ‌هنگام آغاز رسمی کار ریاست‌جمهوری، باتوجه‌به پیمان ابراهیم، سعی خواهد کرد کشورهای عربی را با رژیم صهیونیستی آشتی داده و درعوض نسبت به ایجاد کشور مستقل فلسطین اقدام نماید. او حتی قول داد تنها 24‌ساعت بعد از حضور در کاخ سفید به جنگ روسیه و اکراین پایان بدهد که اگر ترامپ بتواند از زیاده‌خواهی دیکتاتور‌گونه خود دست بردارد، باید روزهای آینده بهتری را جهان به‌چشم ببینند.