کد خبر:
354833
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۳ يکشنبه ۲۴ تير -
08:00
The New York Times گزارش داد؛
چالش المپیکی فرانسه با چاشنی ناآرامی
با گذشت تقریباً یک‌هفته از انتخابات پارلمانی در فرانسه که به بن‌بست سیاسی دراین‌کشور منجر شده و درحالی‌که فقط دوهفته تا «المپیک پاریس» باقی مانده است، احزاب همچنان دچار اختلاف بوده و نگرانی‌ها درباره «بروز ناآرامی‌ها» به‌قوت‌خود باقی‌ست. احزاب راست و چپ در فرانسه ادعا می‌کنند که پیروز انتخابات هستند و این‌درحالی‌ست‌که «امانوئل مکرون»؛ رئیس‌جمهوری فرانسه تأکید دارد که «انتخابات، برنده‌ای نداشت!» احزاب چپ‌گرا خود را پیروز انتخابات می‌دانند و راست‌ها چنین استدلال می‌کنند که فرانسوی‌ها با احتساب ۱۴۶ کرسی «حزب اجتماع ملی»، به آن‌ها رأی داده‌اند. میانه‌روها که کرسی‌های خود را از دست دادند، تلاش می‌کنند اختلافات را برطرف کنند؛ اما به‌نظر می‌رسد فعلاً کسی علاقه‌ای به کاهش اختلافات ندارد. به‌گزارش ایرنا (از روزنامه نیویورک‌تایمز)؛ طبق قانون مجلس ملی فرانسه در ترکیب جدید خود باید در ۱۸ ژوئیه (۲۸ تیر) برای اولین‌بار تشکیل جلسه دهد. اعضا می‌کوشند رئیس مجلس را در فضای بی‌اعتمادی عمیق و ناآرامی ملی معرفی کنند.
گابریل آتل؛ نخست‌وزیر فرانسه که به‌عنوان سرپرست فعالیت خود را ادامه می‌دهد به‌ندرت با مکرون صحبت می‌کند که ماه گذشته بدون مشورت با وی، برگزاری انتخابات زودهنگام را اعلام کرد. جبهه مردمی جدید که ائتلافی از چپ‌گرایان است و بیشتر کرسی‌ها را در انتخابات اخیر کسب کرد اما نتوانست اکثریت مطلق را به‌دست آورد مدعی پیروزی در انتخابات است و وعده داده از میان اعضای خود نخست‌وزیر را معرفی کند اما هنوز درباره فرد موردنظر به توافق نرسیده است. بن‌بست سیاسی در فرانسه، بازتاب اختلافات داخلی و در صدر همه بین سوسیالیست‌های میانه‌رو و حزب چپ افراطی «فرانسه تسلیم‌ناپذیر» است. به‌نوشته نیویورک‌تایمز؛ این تنها یکی از بن‌بست‌هایی است که فرانسه را به‌لحاظ سیاسی فلج کرده است. سوفی بینه؛ دبیرکل کنفدراسیون بزرگ عمومی اتحادیه‌های کارگری در فرانسه خواستار برپایی تظاهرات گسترده در مقابل مجلس ملی با هدف فشار بر معرفی دولت چپ‌گراست. وی این‌هفته در مقاله‌ای در روزنامه «لیبراسیون» نوشت: مکرون می‌خواهد پیروزی ما را سرقت کند. قانون‌گذاران راست افراطی ازجمله مارین لوپن؛ رهبر حزب اجتماع ملی و برخی‌دیگر از محافظه‌کاران میانه‌رو گفته‌اند به‌سرعت هرگونه دولت جبهه ملی جدید را سرنگون خواهند کرد. چپ‌ها از نامه هفته گذشته مکرون درباره انتخابات و بیان اینکه «هیچ‌کس در آن پیروز نشده است» خشمگین هستند. رئیس‌جمهوری فرانسه با برگزاری انتخابات زودهنگام کشور را به آشوب کشانده و از زمان اعلام نتایج، عمدتاً از انظار دور بوده. مکرون در نامه‌ای خواستار مذاکرات آرام بین نیروهایی شد که به‌زعم وی دارای «ارزش‌های شفاف جمهوری‌خواهی» هستند اما حزب فرانسه تسلیم نشدنی به‌ریاست ژان لوک ملانشون و حزب اجتماع ملی لوپن را کنار گذاشت. مکرون دو حزب افراطی گرا را آن‌چنان‌که خود او آن‌ها را می‌نامد و بیش از ۲۰۰ کرسی از ۵۷۷ کرسی مجلس را در انتخابات اخیر این‌کشور کسب کرده‌اند ناسازگار با ارزش‌های جمهوری کارآمد دانسته است. نیویورک‌تایمز در بخشی از گزارش خود آورده است: توافق کلی براین‌است‌که نامه مکرون بیش‌ازاینکه اختلافات را حل کند تنش ایجاد کرد. انتخابات، نشان داد در فرانسه جناح چپ و راست تقویت شده‌اند و میانه‌روهای وابسته به مکرون ضعیف شده‌اند. این‌درحالی‌ست‌که مکرون بشدت منزوی به‌نظر می‌رسد. به‌نوشته این رسانه؛ درحقیقت مکرون بعد از هفت‌سال حکومت‌داری، نتوانسته یک حزب میانه‌روی قوی ایجاد کند. وی تنها موفق شده حزب راست و چپی را که در زمان به‌قدرت رسیدنش در سال ۲۰۱۷ منسوخ شده بودند باردیگر احیا کند. نیویورک‌تایمز بااشاره‌به تدارکات برای برگزاری المپیک در شهر پاریس نوشت: درحالی این‌شهر قرار بود محل برگزاری بازی‌های تابستان شود آشفتگی سیاسی ناشی از بازی خطرناک رئیس‌جمهوری این‌کشور برای برگزاری انتخابات زودهنگام و بلاتکلیفی سیاسی، بر آن سایه افکنده است. برونو لومر وزیر اقتصاد سابق فرانسه هشدار داده اگر دولت جدید برای مقابله با کسری بودجه و بدهی ملی هزینه‌های خود را کاهش ندهد «کشتی مالی و اقتصادی فرانسه غرق خواهد شد». ملانشون این هدف را دنبال نمی‌کند؛ او قصد دارد سن بازنشستگی را از ۶۴ به ۶۰سال کاهش دهد که هزینه زیادی برای دولت دارد. اینکه بحران سیاسی و بازی‌های المپیک در فرانسه تاچه‌اندازه با یکدیگر تلاقی خواهند داشت هنوز معلوم نیست. مشعل المپیک امروز بعد از عبور از بخش‌های زیادی از این‌کشور وارد «پاریس» می‌شود و نشانه قدرتمندی از قریب‌الوقوع‌بودن بازی‌هاست. امروز؛ یکشنبه ۱۴ ژوئیه (۲۴ تیر) همچنین جشن «روز ملی فرانسه» موسوم به «باسیل» است. دراین‌روز، فرانسه انقلاب خود را گرامی می‌دارد که نشانه مخالفت با هرچیزی‌ست که بوی حاکمیت مطلق را می‌دهد. کلمان بون؛ وزیر سابق فرانسه گفت؛ نخست‌وزیر باید کسی از میان سوسیالیست‌ها یا محافظه‌کاران میانه‌رو از بین جمهوری‌خواهان باشد. مکرون نمی‌تواند کسی را از بین حزب خود معرفی کند و گویا اصلاً انتخاباتی رخ نداده است. نیویورک‌تایمز نوشت: مشکل این‌است‌که هریک‌از انتخابات‌ها مطمئناً با مخالفت طرف دیگر مواجه خواهد شد. مکرون می‌خواهد نقش رئیس‌جمهوری را ایفا کند که سعی در ایجاد اتحاد دارد؛ اما ظرفیت او برای گردهم‌آوردن فرانسه و مجلسی که مدت‌ها مورد تحقیر قرار گرفته بسیارپایین است.